Onlangs las ik een post waarin iemand cacao afstempelde als een spiri-wiri New Age drankje, en dat we enkel planten mogen gebruiken die groeien op eigen bodem. Dit is mijn visie:
Eerst en vooral:

Dit is mijn gevoel en ervaring; zeker niet dé waarheid, als zoiets al bestaat ;)
Daarnaast: Je hebt jammer genoeg altijd mensen die minder eervol omgaan met heilige dingen. Dat is helaas al altijd zo geweest. En in dat opzicht is het wel heel waardevol om zo'n posts te delen, omdat het ons (hopelijk) aanzet tot reflectie.
Het is belangrijk dat we ons verdiepen in eender welke practice voor aleer we dit gaan aanbieden. Net zoals een online yoga les je geen yoga teacher maakt, het eenmalig deelnemen aan een vrouwencirkel je geen spaceholder maakt, het eenmalig coachen van je vriendin je geen coach maakt, zo ook maakt het eenmalig drinken van cacao je geen facilitator.
En volgens mij is dat waar het in "Spiri Wiri Wereld" soms wat mis gaat:
We kunnen en mogen alles zijn (en liefst zo snel mogelijk), maar missen soms een diepgaande achtergrond en educatie in het vak. En volgens mij is het dat wat zo veel frustratie brengt, vooral bij mensen die al heel lang werken aan hun craft. Begrijpbaar!
Maar...
Is cacao daarom een "spiri wiri drankje"?

Zo’n term voelt voor mij dan juist heel erg respectloos naar de lineage en geschiedenis van cacao. Want het is zo'n DIEPGAAND medicijn...
Cacao bevat ZO veel wijsheid, ZO veel heilzame kwaliteiten: ik mocht het in mijn eigen leven ervaren, en merk het ook in mijn omgeving.
Laat een slechte ervaring met een onervaren facilitator je beeld niet verkleuren. Want Cacao heeft ZO veel potentieel...
Als ik zie hoe het mensen samenbrengt, en mensen herinnert aan hun hart, dan is dit net iets wat ik wil toejuichen!
Het is niet gewoon “een kopje chocomelk drinken”

Wie werkt met cacao weet dat dit een diepgaand medicijn is... Misschien mogen we deze focus wat meer naar boven brengen?
Dat we het niet gewoon zien als een “trend” (new age), maar als een ancient medicine? Want dat is het ook gewoon écht...
Het doet me soms zo’n pijn om te zien hoe cacao misbruikt wordt, of hoe het gewoon snel maar eens toegevoegd wordt aan een aanbod voor de marketing... Dus wat dat betreft kan ik zo’n negatieve posts wel begrijpen, maar dat vind ik zo’n zonde omdat het het cacao soms in een "slecht" daglicht plaatst...
New (c)age

Er is vaak heel wat negativiteit te lezen over New Age. Zelf heb ik mezelf hier nooit mee geassocieerd, maar misschien krijg ik dus wel automatisch dit label omdat ik cacao drink? Wat jammer is. Zo veel oordeel!
Soms vind ik het ook bizar dat practices zoals cacao als “new age” worden aangezien, terwijl dit eigenlijk een ancient practice is, die duizenden jaren geleden door de Maya’s al werd gedronken...
Kunnen we gewoon allemaal wat meer respect hebben voor elkaar, de natuur en het leven?
Verantwoordelijkheid nemen, research doen, open staan voor feedback, dingen wat minder persoonlijk nemen?
Elk mens heeft een eigen visie. Iedereen zal altijd een mening hebben, commentaar hebben...
Maar als je leeft vanuit je hart en met de beste intenties, dan is dat voor mij het belangrijkste.
Tweede punt:
Werken met wat je “eigen bodem” je biedt is inderdaad heel erg mooi! Ook heel erg waardevol om te leren. Maar waarom mag je dan geen andere plantmedicijnen gebruiken?
Mogen we het onszelf niet gunnen, deze geschenken van Moeder Aarde?
Mensen spreken altijd over eenheid en verbondenheid met elkaar (en de natuur), maar als je iets gebruikt dat over een “grens” groeit, dan ben je plots een slecht persoon.
Mag er geen eenheid zijn? Ook met de natuur?

Wanneer je onderzoek doet naar cacao, dan werk je ook samen met farms waarin boeren een eerlijke prijs krijgen. En door bij hen te kopen, steun je hen. Deze boeren hebben ons nodig. Wist je trouwens dat voor cacao gebruik gemaakt wordt van "agroforestry", wat eigenlijk goed is voor het milieu? Mits op een duurzame manier uitgevoerd natuurlijk, want het komt ook met uitdagingen; zoals veel dingen in het leven.
Wat ik mij vooral afvraag, is:
Hoe kunnen we als mensen meer verbonden leven, zonder altijd zo veel haat en oordeel naar elkaar?
Ook in de spirituele community moeten we de dag van vandaag veel ballen hoog houden.
We moeten perfect zijn. Er is altijd wel iemand die het beter weet. Er is overal commentaar op. Niet alleen van de buitenwereld, maar zelfs ook van binnenin...
Terwijl dat, volgens mij, toch net het omgekeerde is van wat “spiritualiteit” is?
Voor mij gaat spiritualiteit om het verbinden met jezelf en het goddelijke, wat uiteindelijk resulteert in de verbinding met elkaar.
En dat hoeft zeker niet met toeters en bellen te zijn. Meestal vind je het zelfs in de simpelheid...
Wanneer we alles meer zien als een uitnodiging tot zelfreflectie en minder dingen persoonlijk nemen, dan zou dat volgens mij al bijdragen aan meer verdraagzaamheid & verbondenheid.
Waarom cacao geen spiri wiri drankje is...
Samengevat... voor mij is cacao een heel diepgaand medicijn, met een hele diepe geschiedenis. Het is belangrijk dat we dit met eerbied blijven behandelen. En het is ook belangrijk dat we cacao niet als een "chocomelke" beschouwen, of als iets dat we snel maar eens aan een aanbod kunnen toevoegen omdat het "trendy" is... maar dat we beseffen dat dit een heel krachtig en heilige drank is.
Wat denk jij?
Laat het me gerust weten in de comments.
Liefs, als altijd,
Hélène x
Comentários